Begin dit jaar is het nieuwe stadhuis opgeleverd. Vorige week woensdag is het eindrapport van het stadhuiskwartier besproken in de gemeenteraad. Het project is daarmee afgesloten. Ook financieel. De bouw van een nieuw stadhuis lag erg gevoelig en stuitte op veel weerstand. De ChristenUnie heeft het besluit vanaf het begin gesteund, maar heeft de bouw wel altijd kritisch gevolgd. Tijd om terug te kijken en verantwoording af te leggen.

Project geslaagd

Wat ons betreft is het project geslaagd. Er is een einde gekomen aan lange zoektocht naar huisvesting voor onze ambtenaren. Er is kwaliteit toegevoegd aan de binnenstad. Het Grote Kerkhof en omgeving profiteren daar zichtbaar van. Er is gebouwd in een complex omgeving, maar desondanks is het project binnen budget gebleven. Onze huisvestingslasten zijn nu lager dan voor de nieuwbouw. Voor ons is ook belangrijk dat we een heel duurzaam gebouw hebben neergezet. Daarmee geven wij als gemeente het goede voorbeeld. De doelen die vooraf waren gesteld zijn daarmee allemaal gehaald.

Succesfactoren

Volgens ons zijn er drie factoren die hebben bijgedragen aan het positieve eindresultaat.

Uitstekend projectmanagement

De belangrijkste succesfactor is het uitstekende projectmanagement. Vanaf het begin is een sterk en ervaren projectteam samengesteld. Het team was in staat tegenwicht te bieden aan de aannemer en had het risicomanagement goed op orde.

Kritische houding gemeenteraad

Een tweede succesfactor is de kritische houding van de gemeenteraad. De ChristenUnie heeft daarin volop meegedaan. Vooraf waren we kritische op de financiering (geen renteswap) en de bouwkosten (second opinion op de raming). Maar ook tijdens de bouw hebben wij als fractie het project kritisch gevolgd. Bijvoorbeeld als het gaat om het risicomanagement en het oplossen van tegenvallers zoals de asbestsanering.

Dat brengt ons meteen op een minpuntje. Wij hadden geregeld het gevoel dat de kritische houding vooral vanuit de oppositie moest komen. En dat kritiek niet altijd gewaardeerd werd door coalitiepartijen. Volgens ons stopt de verantwoordelijkheid van de gemeenteraad niet bij het nemen van besluit voor de start van zo'n groot project. Daarna begint het pas echt en heeft de gemeenteraad de verantwoordelijkheid om geregeld na te gaan of het college het project onder controle heeft.

Deventer raamwerk

De laatste succesfactor is het omkeren van de weerstand die er tegen het project was. Dat is gebeurd door het unieke project van kunstenares Loes ten Anscher: Deventer raamwerk. In de gevel zijn panelen verwerkt met de vingerafdrukken van 2300 deventenaren. Dat heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het gevoel dat het stadhuis er voor alle inwoners is.

Waardering voor betrokken wethouders

Het is een moedig besluit geweest om het nieuwe stadhuis te bouwen. En dat geldt in het bijzonder voor de betrokken wethouders. Zij liepen met dit project ook als bestuurder een flink risico. Maar dat heeft Margriet de Jager (in de vorige periode) en Robin Hartogh Heys (huidig wethouder) er niet van weerhouden altijd voor het project te staan. Als ChristenUnie waarderen wij de inzet die beide wethouders hebben getoond. Mede dankzij hen hebben we een stadhuis waar we trots op mogen zijn.

Over tot de orde van de dag

Het bouwen van een nieuw stadhuis is nogal navelstaarderig. En navelstaren moet je nooit te lang doen. We zijn als fractie dan ook blij dat het binnen de kaders is afgerond. Deventer is mooier geworden. We kunnen weer over tot de orde van de dag en het stadhuis gebruiken waar het voor bedoeld is: dienstbaar aan de inwoners van Deventer.

Arie de Niet