Berichten geschreven door Henrike Nijman

Het Leger des Heils heeft sinds een jaar een huiskamer voor mensen die werken in de prostitutie. Hoog tijd voor ons om daar eens een kijkje te nemen. 

Op woensdag 24 juni hebben we met het college gesproken over de gevolgen van de corona periode voor de gemeente Deventer. Ook hebben we ideeën en meningen uitgewisseld over welke lessen we uit deze periode kunnen leren. Hierbij de bijdrage van de ChristenUnie aan dit debat. De hoofdvraag wat mij betreft: “hoe is het nu echt met onze mensen?”

Recent hebben we als woordvoerders ‘jeugd’ een hele prettige online sessie gehad met ambtenaren en extern deskundigen over lachgas. De ChristenUnie heeft dit onderwerp in de raad geagendeerd. Voor onze fractie liggen de zorgen op twee fronten: de gezondheid van de jongeren die lachgas inhaleren en de veiligheid voor de gebruikers (denk aan de verkeersongelukken waar lachgas in het spel is), en de overlast voor omwonenden.

Mocht het kabinet alsnog besluiten om alleenstaande kinderen uit vluchtelingenkampen op Griekse eilanden naar Nederland te halen, is het college van Burgemeester en Wethouders bereid om een aantal van dergelijke jonge en kwetsbare vluchtelingen in Deventer op te vangen. Dat zegt wethouder Rob de Geest (PvdA) in een antwoord op vragen van CDA, ChristenUnie, DeventerSociaal, GroenLinks en PvdA.

Als gemeenteraad moeten we besluiten nemen en het college controleren. Dat gaat gewoon door. Juist nu zijn er belangrijke zaken om met elkaar te bespreken en willen we met elkaar dat het bestuur van de gemeente slagvaardig kan handelen. Keerzijde van slagvaardig is dat de neiging bestaat om over besluiten niet moeilijk te doen, maar als raadslid ben je er voor om kritisch te kijken naar de voorstellen. Die mogelijkheid willen we houden.

Sommige dingen wennen heel snel en aan sommige dingen zal ik nooit wennen. Ik realiseer me ook dat ik hier soms makkelijk praten heb. Ja, we zitten allemaal thuis, maar ik heb een prettig huis. Ja, het voortgezet onderwijs blijft nog even volledig digitaal, maar mijn jongens redden zich ermee en we hebben de digitale middelen ervoor. Ik mis de  bezoeken aan mijn ouders en andere familie, maar gelukkig zijn er nog geen mensen ziek in mijn naaste kring. Daarmee ben ik me heel erg bewust van mijn verantwoordelijkheid naar anderen toe.

Vrijdag 3 april mochten ik, Henrike, en webmaster Jolanda onze handjes laten wapperen als vrijwilliger bij de Voedselbank in Deventer.

Als iemand me een maand geleden had verteld dat ik nu de hele dag thuis zou zitten en ook in de avonden niet de deur uit kon, uit mocht, ik zou het niet hebben geloofd.
Het Corona-virus leert ons een stevige les, in afhankelijkheid en in geduld. De maatregelen die de overheid heeft genomen zijn stevig, maar nodig. Dit virus laat zich niet stoppen als we daar niet met z’n allen aan meedoen. Het virus is te heftig om deze maatregelen in de wind te slaan. Maar makkelijk is het niet. Het is ook niet eenvoudig om vanuit het bestuur van onze mooie stad hier goede keuzes in te maken.