Recent hebben we als woordvoerders ‘jeugd’ een hele prettige online sessie gehad met ambtenaren en extern deskundigen over lachgas. De ChristenUnie heeft dit onderwerp in de raad geagendeerd. Voor onze fractie liggen de zorgen op twee fronten: de gezondheid van de jongeren die lachgas inhaleren en de veiligheid voor de gebruikers (denk aan de verkeersongelukken waar lachgas in het spel is), en de overlast voor omwonenden.

In een aantal eerdere bijdragen ben ik ingegaan op het Deventer Energieplan. Door onder andere de coronacrisis heeft er nog geen besluitvorming over het Energieplan plaatsgevonden. Daarnaast loopt er ook een RES (Regionale EnergieStrategie)-traject tussendoor. In deze bijdrage ga ik proberen meer duidelijkheid te geven over de verschillen tussen het Energieplan en de RES met het bijbehorende ‘bod’. Deze twee sporen hebben allebei met de energietransitie te maken. Afsluitend leg ik uit wat ze met elkaar te maken hebben, en wat wij als ChristenUnie van het RES-bod vinden.

Projectontwikkelaars van zonneparken lijken inwoners te verdringen op het energienet. Zij hebben hun claims al bijna verzilverd, zodat daar voor de gewone burger geen plaats meer is. Een dilemma voor gemeenten en netbedrijven dat ten koste kan gaan van de eigen inwoner. De ChristenUnie in de gemeenten van West Overijssel en de provincie vragen daar aandacht voor. Provincie en gemeenten hebben een voorkeur van zonnepanelen op de daken maar dat moet dan wel mogelijk zijn.

Mocht het kabinet alsnog besluiten om alleenstaande kinderen uit vluchtelingenkampen op Griekse eilanden naar Nederland te halen, is het college van Burgemeester en Wethouders bereid om een aantal van dergelijke jonge en kwetsbare vluchtelingen in Deventer op te vangen. Dat zegt wethouder Rob de Geest (PvdA) in een antwoord op vragen van CDA, ChristenUnie, DeventerSociaal, GroenLinks en PvdA.

Als gemeenteraad moeten we besluiten nemen en het college controleren. Dat gaat gewoon door. Juist nu zijn er belangrijke zaken om met elkaar te bespreken en willen we met elkaar dat het bestuur van de gemeente slagvaardig kan handelen. Keerzijde van slagvaardig is dat de neiging bestaat om over besluiten niet moeilijk te doen, maar als raadslid ben je er voor om kritisch te kijken naar de voorstellen. Die mogelijkheid willen we houden.

Sommige dingen wennen heel snel en aan sommige dingen zal ik nooit wennen. Ik realiseer me ook dat ik hier soms makkelijk praten heb. Ja, we zitten allemaal thuis, maar ik heb een prettig huis. Ja, het voortgezet onderwijs blijft nog even volledig digitaal, maar mijn jongens redden zich ermee en we hebben de digitale middelen ervoor. Ik mis de  bezoeken aan mijn ouders en andere familie, maar gelukkig zijn er nog geen mensen ziek in mijn naaste kring. Daarmee ben ik me heel erg bewust van mijn verantwoordelijkheid naar anderen toe.

Vrijdag 3 april mochten ik, Henrike, en webmaster Jolanda onze handjes laten wapperen als vrijwilliger bij de Voedselbank in Deventer.

Deze week hebben christelijke organisaties en kerken ook de handen uit de mouwen gestoken en zijn met #nietalleen (www.nietalleen.nl) begonnen. Ook wij als partij zijn daarbij betrokken.

Als iemand me een maand geleden had verteld dat ik nu de hele dag thuis zou zitten en ook in de avonden niet de deur uit kon, uit mocht, ik zou het niet hebben geloofd.
Het Corona-virus leert ons een stevige les, in afhankelijkheid en in geduld. De maatregelen die de overheid heeft genomen zijn stevig, maar nodig. Dit virus laat zich niet stoppen als we daar niet met z’n allen aan meedoen. Het virus is te heftig om deze maatregelen in de wind te slaan. Maar makkelijk is het niet. Het is ook niet eenvoudig om vanuit het bestuur van onze mooie stad hier goede keuzes in te maken.