Is er voor iedereen in Deventer een plek?
We hebben in Deventer het uitgangspunt dat niemand onder de brug hoeft te slapen. We hebben een goed functionerende nachtopvang die nu ook overdag open is. Dat is belangrijk in deze tijd om ook goed zicht te houden op de gezondheid van de mensen die vaak in de nachtopvang slapen.
Bij de begrotingsbehandeling van 11 november jl. heeft Henrike vanuit de ChristenUnie aangegeven dat dit de hele winter moet kunnen, hoe lang deze winter ook duurt. De wethouder heeft toegezegd dat als daar problemen ontstaan, hij dit tijdig bij de raad zal aangeven, zodat we samen naar een oplossing kunnen zoeken.
De huidige locatie van de nachtopvang is toe aan een renovatie. Het gebouw voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd en nog belangrijker: het kan beter worden ingericht ten gunste van de doelgroep. Het is goed dat de gemeente daarmee bezig is. Maar het is ook een ingewikkeld traject. Welke groep wil je waar bedienen? Wat betekent dit voor omwonenden? Wij hebben daar nog wel vragen bij. Voor dit onderwerp hadden we graag een kijkje genomen in het pand. Helaas is dat vanwege Corona niet mogelijk en moeten we het doen met foto’s, een papieren verhaal en een stukje film.
Janneke en Henrike hebben n.a.v. deze ontwikkelingen een gesprek gehad met wethouder Verhaar. Onder maatschappelijke opvang valt crisisopvang, nachtopvang, maar ook wonen en begeleiden en zorg voor kwetsbare jongeren. Voor Deventer proberen wij al jaren, met een aantal fracties, in beeld te krijgen hoe groot de groep zwerfjongeren is en wat zijn nodig hebben van de gemeente. Er zijn door staatsecretaris Blokhuis middelen beschikbaar gesteld. We zien die niet terug in de begroting. Waar worden die middelen voor ingezet? Komen ze rechtstreeks ten goede aan de jongeren?
Het was een constructief gesprek, maar een aantal antwoorden missen nog. Voor Janneke is het dat er creatief wordt nagedacht over diverse woonvormen voor mensen voor wie nu geen geschikte woonplek beschikbaar is. En dan niet alleen van hogerhand bepaald: “Het is wellicht tijd voor omdenken,” zegt Janneke, “dat wij niet bedenken wat goed is voor de ander, maar de ander dat zelf laten aangeven en meebeslissen.”
