Samen thuisgeven in Deventer
Het is hemeltergend dat vluchtelingen in Ter Apel buiten moeten slapen. Vooral omdat we in Nederland de asielopvang bewust hebben laten vastlopen. Ik kan me enorm opwinden over fout beleid in Den Haag en over lelijke afspraken om de opvangcrisis het hoofd te bieden. Maar dat is weinig vruchtbaar. Het is beter dat we ons in Deventer afvragen wat we hier kunnen doen. Dat gebeurt gelukkig. In het stadhuis en in de kerken.
Verantwoordelijkheid nemen
De gemeente Deventer neemt z'n verantwoordelijkheid. Dat doen we al heel lang met het AZC in Schalkhaar, maar ook met de noodopvang op locatie Wittenstein (sinds januari van dit jaar) en de tijdelijke huisvesting voor Oekraïense vluchtelingen in panden aan de Keulenstraat, Keizerstraat en de Singel. Maar de crisis in Ter Apel laat zien dat er meer nodig is. Het college heeft verder gezocht naar opvangmogelijkheden en komt nu met een voorstel voor crisisnoodopvang op een schip aan de Pothoofdkade. Het is goed om te melden dat de opvang op de eerder genoemde plekken zonder noemenswaardige problemen verloopt.
Huisvesting statushouders
We kunnen de situatie in Ter Apel ook verlichten door de uitstroom uit de AZC's op gang te brengen en statushouders een huis te bieden. Statushouders zijn vluchtelingen die de asielprocedure hebben doorlopen en een verblijfsvergunning hebben gekregen. Deventer is verplicht om dit jaar een woning te bieden aan 189 statushouders maar is tot nu toe blijven steken op 45. De vraag naar sociale woningbouw is ook groot, dus staan we als ChristenUnie achter de creatieve oplossing die het college heeft gekozen: het realiseren van een tussenvoorziening met tijdelijke woningen voor statushouders bij het AZC in Schalkhaar. Huisvesting is ook belangrijk omdat vluchtelingen pas dan hun leven weer op kunnen bouwen met taallessen, integratie, opleiding en werk.
Rol van de kerken
Het organiseren van opvang is allereerst een taak voor de overheid. Maar gelukkig zijn er in Deventer ook betrokken inwoners, stichtingen en bedrijven die zich het lot van vluchtelingen aantrekken. Ik ken particulieren die thuis Oekraïense vluchtelingen opvangen. Maar ook de kerken in Deventer hebben elkaar gevonden en onderzoeken vanuit het Kruispunt Diaconaal Deventer welke hulp zij kunnen bieden. Ze zijn geïnspireerd door het project Samen Thuisgeven in Kampen. De kerken organiseren daar kleinschalige opvang in goed overleg met de gemeente Kampen. Op dit moment wordt hard nagedacht over de mogelijkheden daarvoor in Deventer. Als je mee wil denken of een bijdrage wil leveren meld dat dan snel bij één van de diaconieën.
We kunnen hier wat doen aan de opvangcrisis door samen thuis te geven aan vluchtelingen. Ik ben dan ook heel blij met de daadkracht van de gemeente, de draagkracht van de stad en de betrokkenheid van de kerken in Deventer.
Arie de Niet
