Stilte voor de storm?
Algemene beschouwingen bij de begrotingsbehandeling 2024
Vandaag, op 8 november, behandelt de raad de begroting voor 2024 en de meerjarenprogrammabegroting voor 2025-2027. We kijken naar een vrij kalme begroting. De voorjaarsnota en alle aangenomen moties van de afgelopen tijd zijn er netjes in verwerkt. Toch maken we ons als ChristenUnie zorgen.
In de begroting staan weer mooie woorden uit het bestuursakkoord. “Samen maken we Deventer”: een open bestuurscultuur, inwoners betrekken bij besluiten, extra aandacht voor jongeren, we zijn er voor groepen die minder makkelijk van zich laten horen, we gaan voor participatie en modern samenspel.
Dat klinkt fantastisch. Maar het komt aan op de praktijk. En die is weerbarstig. Er gaat veel goed. Maar er wordt af en toe ook aangemodderd. Er worden fouten gemaakt. Dat is onvermijdelijk als ergens gewerkt wordt.
En dan gaat het om zelflerend en zelfkritisch vermogen. Van de organisatie, van het bestuur, van het college dat daarin voorop moet gaan. Daarin zie ik regelmatig een flinke kramp. Onder andere in de beantwoording van schriftelijk vragen: bijvoorbeeld over de verlichting van de fietstunnel aan de Rielerweg, en over verkeershinder bij de werkzaamheden van de N348.
De procedures zijn gevolgd. Aan alle normen is voldaan. Dus heeft de gemeente geen fouten gemaakt. De ervaring van inwoners is anders. De werkelijkheid is ook anders.
Het is belangrijk dat we de vraag kan en mag worden gesteld: doen we echt het goede? Doen we het echt goed? Zeker als het gaat over werk en inkomen, schuldhulpverlening, jeugdzorg of WMO.
Kijk en luister. Voorbij de normen, de regels, de procedures. Zie de mens. Dat geldt voor omgang met onze inwoners, maar ook voor onze medewerkers.
Bij bewindvoering en het BAD hebben we gezien dat het behoorlijk mis kan gaan als het ontbreekt aan zelfkritisch vermogen. De uitvoering van de aanbevelingen moet nog beginnen. En ik ontvang signalen van vergelijkbare patronen op andere plekken in de organisatie. De uitdaging om de cultuur van de organisatie te veranderen, zowel binnen als naar buiten, is dus onverminderd groot.
Terug naar deze begroting. We gaan de voorjaarsnota niet overdoen, daar zetten we de grote lijnen uit. We hebben kritisch gekeken naar de moties en amendementen. Een paar dienen we mede in, zoals de motie over bewaakt fietsparkeren in de binnenstad.
Ik sluit af met de zorgen die ik al noemde. Kalmte is bedrieglijk. Het kan nog flink gaan stormen in 2024. We zijn dit jaar bezig met grote vraagstukken, waar veel mensen betrokken bij zijn en niet iedereen hetzelfde denkt. Ik noem:
- de windverkenning
- huisvesting voor het Burgerweeshuis en de toekomst van de Schouwburg
- de snel stijgende kosten voor jeugdzorg - het lek is nog niet boven.
Ik wens het college veel wijsheid en stuurmanskunst om Deventer door deze stormen heen te loodsen. Daarbij kan het college rekenen op de constructieve houding van de ChristenUnie. We denken graag met u mee over verantwoorde keuzes in deze woelige dossiers, met oog voor de mensen daarachter.
